Wednesday, April 25, 2012

(17) Yuang Aneh

Bini Amir baru sajo malahiakan anak nan kaduo. Karano itu, Udin konconyo sugiro datang pai mancaliak. Baitu sampai di tujuan, Udin langsuang disambuik Amir jo hati nan suci sarato muko nan janiah.
“Wuihhh, datang juo Aciak Udin” sambuik Amir sambia manggendong si Bobi, anaknyo nan partamo.
“Hahaha, salamaik kawan” salam Udin sambia mangguncang-guncang tangan konconyo ko.
“Aa anak ang?”
“Itulah ha, nan ka maninju awak juo baliak, hahaha” jawek Amir sambia galak. Cuma galak ko nanpak saketek tempang, manganduang luko nan nampak nyato basuruakkan.
Mandanga iko, Udin langsuang mamotong. Baa ka baa mananpakkan raso indak pueh kutiko hari kalahiran anak adolah kurenah nan indak bisa ditarimo.
“Ee yayai, baruntuang ang mah. Lah duo urang palang pintu. Lah langkok nan ka manjapuik bela di balakang hari nantik mah” jawek Udin manggadangan hati Amir.
“Amaknyo baa?” lanjuik Udin maalihan paratian Amir.
“Agak lamah saketek, jadi disuruah dek Dokter supayo bagulambek, pandai-pandai maagak jo maagik agak babarapo hari ko dulu”.
“Ohhhh”
Hanyo itu nan kalua dari muluik Udin karano memang ndak tau ka mangecek apo. Kaduonyo lalu tadiam sambia manilik-nilik anak Amir nan baru lahia takalok lamak di sampiang Nyunyun, amaknyo.
Kutiko itu, tadangalah langkah mainsuik-insuik dari balakang. Dek raso-raso ndak asiang jo garik langkah nanko, Udin langsuang mambaliak.
“E-eh, Mamak mah. Dari ma se Mak?” sapo Udin babaso-basi. Ruponyo nan bajalan maepang kaki tu adolah Mak Adia, Apak nan panyayang sakalian lawan barek Amir.
“Hehehe, waang Din. Iko, baliak sumbahyang, Din ha” jawek Mak Adia sambia manapuak-napuak bahu Udin.
“Tambah gagah sajo ang yo” lanjuik Mak Adia masih sambia mamagang bahu Udin.
“Hahaha, Mamak nan tambah gaeknyo. Ko lah batambah cucu mah Mak, si Bobi jo si….., e-eh, sia namonyo Mir?” baleh Udin sambia madok ka Amir karano memang alun tau jo namo paja nan baru lahia ko.
“Yohanes pra..”
Alun salasai Amir manyabuikan namo anak ko, Mak Adia langsuang mamotong maalihan paratian Amir. Kalakuan gaek ko nyato-nyato manunjuakan raso indak sanang. Satidaknyo, itulah nan ditangkok Udin hinggo mambueknyo manuruik sajo dijujuik gaek ko ka lua ruangan.
“Manga Mak?” tanyo Amir heran kutiko sampai di lua.
“Iko ha, wakden yo lah sabana tabik suga jo konco ang ko mah”
“Manga lo lai Mak? Basitangka pulo baliak jo Amir?”
“Indak, inyo ko dek ang ha, indak mangarati saketek alah juo. Maagiah namo anak tu sumbarang se”
“Sumbarang baa Mak?”
“Dulu lah basitangga jo wakden. Masa iyo si "kondiak” baagiah namo anak. Nan kini baitu juo, baagiah namo si “yuang aneh”. Ndak ka tabik suga den dek ang tu?”
“Hahaha, si ”Bobi” jo si “Yohanes” mukasuik Mak?”
“Aa juo lai? ndak si kondiak jo si yuang aneh di bahaso awaknyo dek ang tu”
“Hahaha, iyo pulo yo Mak. Nan ganjia-ganjia se baagiah namo anak. Lah bantuak manurunan sifaik ngangak. Cukuik lah generasi sabalunnyo se nan takah tu ndak Mak?” Sambuik Udin pura-pura sapaham jo Mak Ponde ko.
“Iyo, hehehe. Ha? E-eh, apo kecek ang tadi Din?” Mak Ponde maambek samintaro iyo tando satujunyo dek maraso ado nan jangga.
“Iyo itu Mak, hahaha” Baleh Udin capek, manggelek maaliahan pangana gaek ko.
“Hahaha, lai sapaham ang jo wakden yo”, lanjuik Mak Ponde maraso dapek dukuangan. Gadang bana hati rasonyo kalau ado kawan ko. Bialah ngangak asa lai bakawan, pado cadiak tapi surang hehehe.

1 comment:

  1. Easy reading. Mantap pak aji. Lanjutkan ... (Koenyoek)

    ReplyDelete