Sajak kajadian bininyo tantangkok selingkuh di dalam
oto. Iben
nanpak agak takucak. Baa ka indak, si Bini bukannyo mangaku salah sarato
mamintak maaf. Tapi, malah babaliak manyarang Iben. Alasannyo, inyo selingkuh
dek Iben indak lai saupo dulu.
Udin jo Amir nan dari tadi duduak mangawani Iben nampak
sibuk jo usaho masiang-masiang. Amir sibuk mauruik-uruik bahu Iben nan indak
takilia. Udin sibuk mamparatian Iben sambia bapikia, yo malang kawan ko, hitam kuliknyo,
kalek nasiknyo.
“Baa
Ben, lai ado kemajuan?”
Udin bukak suaro sangajo maajak Iben bacarito. Siapo
tahu, kok lah dicaritoan, lapeh juo sasak ko agak saketek.
Mandanga tanyo ko, Iben mancaliak sabanta, lalu baliak
manakua sambia manjawek.
“Apo
nan ka lai, tambah manjadi-jadi inyo kini”
“Manjadi
apo?” sambuang Amir dari sampiang.
“Manjadi
mande Malin Kundang”
“Mukasuiknyo?” lanjuik Udin maningkahi.
“Kini
anak-anak nan dikutuaknyo”
“Ohhh,
mantun…”
Hanyo iko nan kalua dari muncuang Udin jo Amir. Katigonyo
langsuang tabanam dalam diam.
Pikiran masiang-masiang sibuk jo topik utamo, apo nan tajadi jo bini si Iben, kok lah takah itu
bana?
“Ben” sapo Udin baliak.
“Apo?”
“Maaf
yo. Lai buliah den tau baa jalan caritonyo?” lanjuik Udin bahati-hati maaleh tanyonyo jo kato maaf.
“Carito
aa juo lai. Kan lah jaleh tu. Awanyo manuduah wakden selingkuh, kini mangutuak
anak-anak. Karano,
anak-anak ko ndak amuah jo inyo, nionyo jo wakden”.
“Mukasuik
kami, baa proses hebohnyo, kok bisa mode iko”
Sabalun
manjawek, Iben
mahiruik kopinyo sataguak,
mancubo mangumpuakan memori mangana-ngana.
“Awanyo
takah iko. Baliau mamintak pitih pagi-pagi, den sangko untuak balanjo rumah
tango. Ruponyo indak, karano nilainyo ndak masuak aka jikok untuak kaparaluan
rumah tanggo. Dek ngotot juo, pado heboh, wakden agiahlah sabara ado se, lai
labiah daripado untuak kabutuhan rumah tango”
“Wakatu
tu baa reaksinyo”
“Lai
biaso-biaso se nyo. Malamnyo,
antah baliak dari mano, baliau ko lah mararah se co urang tasapo. Manuduah
wakden selingkuh sahinggo ndak amuah maisi kandak inyo.
Dek
manimbang kadaan juo, den tahanlah emosi bia nak jan taungkik kasus tatangkok
ko di muko anak-anak. Namun, anak-anak lah talanjua tahu. Jadi, sabalun ka wakden, ruponyo lah mararah dulu ka anak-anak
sarato mamburuak-buruakan wakden guno manutuik balang surang” papa Iben
manjalehan.
“Oh,
mantun. Lah main karek kayu baliau ko mah yo” salo Udin maningkahi barusaho maikuiki emosi Iben.
“Ndak
main karek kayu lai do tu. Kok dek wakden, lah main batu namonyo mah” tambah
Amir indak pueh jo kato-kato main karek kayu ko.
“Tasarahlah
eh, kok apo ka namonyo. Nan jaleh baa solusinyo?”
“Batanang
Ben. Kito pikiakan gak
sabanta dulu” jawek Amir mamacik bahu mananangan
Iben sambia mahiruik kopi
pahiknyo.
“Baa
pulo ka tanang kalau takah iko kondisinyo ko” baleh Iben mambuek kaduo konconyo
ko langsuang tadiam.
Kiro-kiro
sapuluah menit balalu, Udinpun
mulai mandehem mamanciang paratian. Nampaknyo lah ado saketek pencerahan dek
baliau ko.
“Baa
Din?” tanyo Amir langsuang sarupo urang mamburu.
“Baiko
Ben. Kok manuruik Den,
bini ang ko sadang bamasalah mah. Masalah ko bisa sajo masalah kapribadian atau
masalah lingkungan sarupo kawan
bagawua” urai Udin mamulai analisanyo.
“Mukasuiknyo?”
potong Iben tapanciang sambia mangaruikan kaniang.
“Ado
suatu karajo atau kongsi gawua nan
marusaknyo. Kiro-kiro,
bini ang ko lai sumbahyang ndak?”
“Lai,
inyo se bajilbab gadang ko mah”
“Oohhh,
acok ikuik pangajian?”
“Acok,
ka pangajian ESQ ko ha”
“Ha,
iko ko mungkin masalahnyo”
“Apo
tu?”
“Manuruik
wakden, bini ang ko lah terjangkit sindrom Mak Erot mah”
“Jan
betele juo Din,
ko serius mah” potong Amir sambia
mambulalangan mato ka arah Udin. Jaleh kawan tarumuak, inyo malah batele.
“Kecek
sia den batele, danga dulu!”
“Lanjuiklah,
ndak baa do” sambuik Iben mahambek Amir nan masih nio mambantah
Udin.
“Pangajian
di ESQ ko banyak pangajian tentang ma’rifaik. Tingkek tatinggi dari sabuah
pangajian. Cocok untuak urang nan lah sampai ka tingkek itu, indak untuak urang
nan alun sampai”
“Jadi,
manuruik ang bini den ko samo jo anak itiak nan masuak kolam bitu? Urang lapangan inyo mah”
Iben bakilah takasan mambela bininyo. Sabananyo,
maagiah info panimbang bagi analisa Udin di muko.
“Mukasuik
den iolah tantangan pamahaman agamonyo.
Aratinyo, wakden manduga bini ang ko mangaji indak dari alih. Ibaraiknyo,
baraja ndak sesuai jo tanggaknyo”
“Maa
pulo ado di agamo nan mode itu
tu, Din?”
Amir nan dari tadi banyak diam nanpaknyo mulai
tapanciang pulo dek analisa Udin ko.
“Salah
ang mangecek ndak ado. Tanggak baraja agamo ko ado. Partamo syariak, kaduo
tarikaik, katigo hakikaik, kaampek baru makrifaik.”
“Oh,
mantun...” sambuik Amir jo Iben
sambia maangguak-angguak balam.
“Mancaliak
kurenah bini ang ko, raso
wakden, pamahaman agamonyo baru sampai syariaik
jo tarikaik. Pendeknyo, sumbahyangnyo baru sabateh manbaco ayaik sarato “rukuak-sujuik” sajo.
Karano parilakunyo alun sasuai jo tujuan atau hakikaik sumbahyang nan
dibunyikan jo anil fahsyaa-i wal munkar,
mancagah diri dari nan kaji jo nan munkar. Lalu, salah masuak, masuak ka ESQ
tampek urang mangaja
makrifaik”
“Oh,
jadi samo jo urang kagadang-gadangan dek bagawua jo urang-urang gadang mah yo?”
“Batua,
kawan jendral kan biasonyo lebih bagak dari jendral lai. Apolai sopirnyo, asa lah mambao oto Jendral
ko, inyo lah maraso Jendral pulo”
“Batua” sambuik Amir turuik mambanakan.
Samintaro itu, Iben nanpak
badiam diri sajanak mainok-inoki katarangan Udin ko. Raso-raso lai tamakan, inyopun
mintak tambuah.
“Tapi,
apo iyo saburuak itu efek pangajian ESQ ko?”
“Indaklah. Karano, walau ndak
ado landasan ilmiahnyo. Ado juo urang nan cocok. Jadi, sifaiknyo cocok-cocokan,
karano prosesnyo ndak bisa dijalehan. Makonyo, tadi wakden sabuik bini ang
tasarang sindrom Mak Erot. Pikirannyo taintimidasi jo urang-urang nan cocok
tadi sarato suasana di ruangan pangajian tu”
“Taintimidasi
jo suasana ko baa mukasuiknyo?”
“Urang-urang ko kan urang hebat
lua dalam. Jadi,
nyo tirulah sagalo nan ado di urang tu. Harapannyo tantu, jikok kito cubokan
pakaiannyo, mudah-mudahan nan intinyo ko manuruik pulo jo awak. Urang bajilbab
gadang, awak bajilbab gadang pulo, urang basorban, awak basorban pulo, urang
babatu akiak, awak babatu akiak pulo”
“Oh, baitu. Ha, baru takana dek wakden.”
Sambuik Iben capek sarupo urang nan baru mandapek sasuatu.
“Apo
tu?” songsong Amir manjapuik bola.
“Bini
den ko kini disampiang bapakaian takah itu, babatu akiak pulo mah. Batu dalimo
kalau ndak salah” lanjuik Udin mamapakan
“Halah,
yo lah tamakan cirik barandang tu mah” baleh Udin tageh jo galak tempang.
“Bato
Din, jan
manakuik-nakuikan takah tu?” salo
Amir baparingaik nan langsuang di sambuang Iben.
“Iyo Din, tolonglah solusinyo”
“Mode
ko ha. Caronyo mudah sajo, malawan batu tantu jo batu. Bisa juo jo aia, tapi
den raso waang ndak punyo wakatu lai. Umua ko masalahnyo”
“Mukasuik
ang?”
“Kalau
manuruik carito ang
tadi Ben, tarutamo tantangan nan suko mamburuak-buruakan sarato
mangutuak anak. Wakden manyimpuakan, baraso nan dikatokan dalam Alquran jo khatamallahu ala qulubihim wa ala sam’ihim
wa ala abshorihim, lah manjala takah kanker dalam diri bini ang mah. Ikolah
nan panyakik rohani nan tiok hari nabi badoa supayo dijauhkan dari diri baliau”
urai Udin panjang leba.
Mandanga iko, kaniang Iben tambah bakaruik. Nionyo
Iben, Udin langsuang maagiah solusi. Indak bacaramah panjang leba. Karano itu,
Iben langsuang mamutih kaji.
“Tasarah lah Din. Nan jaleh, kini
baa caronyo?”
“Parang
batu” jawek Udin tageh.
“Mukasuiknyo?”
“Langkah
partamo, karano nan di lawan batu dalimo, kito pakai batu nan banamo badar
basi. Tarutamo basipakak jo basibanak. Kok ndak mangkus jo itu, batukan
ekonominyo. Usah diagiah pitih malabihi kabutuhan rumah tanggo. Kok ndak
mangkus juo, bao anak nan tadi dikutuak untuak manokok palu. Ka pangadilan
agamo kito sarahkan. Di siko lah buliah jatuah hukum putuih tampek bagantuang,
jatuahkan talak satu, kumbalikan mandaik ka nan punyo, pulangan ka urang
gaeknyo” urai Udin langkok, langsuang mamati kaji.
Mandanga caro Udin nan tageh ko, Iben jadi tamanuang.
Lalu, sayuik-sayuik sampai, sarupo urang nan mangecek ka diri surang, Iben
bukak suaro.
“Ondeh.
Tapi, den masih sayang ka inyo”
Mandanga iko, Amir nan mamparatian jadi tatagun.
Masalah raso iyo bedo. Indak mudo indak tuo, takulai dibueknyo. Mangana iko
sarato dek ibo mancaliak Iben nan tamanuang, Amirpun sato manguaikkan.
“Ben! Ang pasti nio
masalah ko janiah kan?”
“Iyo
lah Mir. Kok ndak ka mangadu den ka waang baduo” jawek Iben sambia mampamainan kotak api-api.
“Kok
iyo, cubo kana-kana iko, lai takana, sia di antaro awak nan kakinyo panuah di
tukak wakatu ketek dulu?” tanyo Amir balanjuik.
“Bato,
ka ma pulo larinyo ko ha. Kok badarahi pulo tukak lamo ambo?” potong Udin purak-purak mamburansang mambuek Iben jadi tagalak.
“Tahanlah sabanta darah mudo
tu Din ha. Ko demi Iben ko”
sangik Amir mancaliak buruak ka arah Udin.
Mancaliak Udin lai suruik, Amirpun babaliak mancaliak
Iben, lalu malanjuikkan tanyonyo nan tapotong di muko.
“Lai takana baa caro maubeknyo?”
“Lai lah. Nyo hepang Udin dek amaknyo ka pincuran mah. Nyo
gusuak tukak tu sajadi-jadinyo, hehehe” jawek Iben sambia galak ketek ka arah Udin.
“Sudah
tu?”
“Sasudah
Udin manggigia dek dingin, tukak lah dibarasiahan, baru baliau carian baju sarato
agiah ubek nan takah kapsul tu ha”.
“Hahaha,
lai takana dek ang yo?” sambuik Amir jo hati pueh. Lalu, malanjuikkan jo pokok
kaji nan inyo mukasuik.
“Nah, takah itu juo
maubek tukak bini ang ko Ben”.
Mandanga iko, Iben jo Udin nanpak maangguak-angguak
patando satuju. Lalu, Udinpun sato manambahkan.
“Jadi, ijan jo aia sagayuang bini tu ang siram. Inyo
kadinginan, badannyo ndak pulo barasiah. Kasudahannyo, dek ndak jaleh tujuan
ang manyiram, inyo dandam ka waang. Makonyo, siram inyo basah-basah, sampai tarangkek
miang di badannyo tu. Kok lah tarangkek miang ko, tantu inyo sadar jo tujuan
waang manyiram. Mamandian atau mamabarasiahan wakden ruponyo uda ko pikianyo
kasudahannyo”.
No comments:
Post a Comment