Wednesday, April 25, 2012

(15) Indak Masuak Do Ko

Sajak lah acok dihantui dek bayangan doso-doso, jaso-jaso, sarato kanangan hiduik nan manih dari duo padusi, yoitu Amak jo Mirna, tingkah Udin mulai nanpak barubah. Tarutamo kapado bininyo. Kini, Udin lah mulai acok mambantu Mirna mangarajoan karajo rumah tango jo maurus anak. Sarupo sanjo ko, kutiko Udin sadang lamak maota di palanta rumah jo Amir, tadanga bininyo si Mirna maimbau-imbau dari dalam. Mulonyo lunak, makin lamo makin kareh.
“Daaaa, baa si Ambun ko ha”
Mandanga pakiak nan tarakhir ko, Udin langsuang tagalenjek, baitu juo Amir. Kaduonyo langsuang bahamburan manuju sumber suaro, ruangan tangah, tapek di muko TV.
Mancaliak ruangan nan lah panuah dek mainan, Saun De Sip lah mamanjek TV, Power Ranger pun lah mangapak Strikaan. Udin langsuang mahiruik angok dalam-dalam sambia manapuak-napuak dadonyo nan kekar.
“Ee yayai, mangajuikan urang se. Ruponyo Power Ranger nan manyalah”
“Apo dek Uda ko. Caliak lah si Ambun ko dulu ha” jawek Mirna jo muko pucek.
“Kan lah den caliak ko ha. Apo juo lai. padiaan sae lah inyo bamain. Beko kan bisa dibarasiahan baliak tu. Sagalo ka bapaniangan eh.
“Indak itu do” sambuik Mirna capek.
“Apo pulo lai?”
“Iko ha, pitih koin 500 diluluanyo”
“Ha? caliak siko” Udin langsuang mahambua mamaluak, lalu mangangoan muncuang anak ko.
“Yo ang makan pitih 500 tadi?” .
“Iyo Bak” jawek paja ko kaheran-heranan.
“Ngangoan muncuang” parintah Udin nan langsuang dituruikan dek anak ko.
Pueh mausai muluik anak tapi indak basobok jo nan bacari, Udin mulai panik.
“Halah, baa caronyo lai ko???”
“Cubo tontongan!” Amir maagiah usul.
“Caronyo?”
“Pacikan kakinyo, angkek ka ateh kapalo ka bawah, tu guncang-guncangan”
Udin langsuang malakukan nan bak kecek Amir ko. Tapi, nan pitih ko indak juo kunjuang ka lua.
Samintaro manunggu kaluanyo ide baru, Udin mainterogasi anaknyo ko baliak.
“Baa kok ang makan pitih ko?”
“Tadi urang di TV tu makan pitih 100 ka lua oto sedan dari ikuanyo Bak. Den nio truk, makonyo koin 500 ko nan den makan”
“Itu tu sulap mah sayang. Baa kok lah samo se ang jo mande ang ko? Abak ang ko tiru baa nyo??” sapo Udin sambai manyada.
“Eeh, baa kok wakden lo nan basalahan. Nan tingga kelas dulu tu uda, turunan dari uda tu mah ngangaknyo” Mirna langsuang bareaksi, ndak tarimo diburuakan takah itu.
“Hei!Hei! Alah tu. Lah gaek-gaek basitangka juo lai. Anak ko pikiakan ha, baa caronyo lai” potong Amir kareh. Kok ndak dipinteh capek, batele-tele ko jadinyo.
Kaduonyo langsuang tadiam mandanga kecek Amir ko. Ndak lamo sudah tu, Amir akhianyo dapek ide.
“Din, ancak wak bao capek ka rumah sakik lai” Amir maagiah usul.
“Iyo lah kok bitu, pado babayo lo beko” sambuik Udin manyatujui
Akhianyo, sasudah maambiak celengan nan tingga sajuta barasiah. Udin cs barangkek ka rumah sakik mambao anaknyo ko.
“Apo keluhannyo Pak?” tanyo Dokter
“Iko Pak ha, anak wak ko tadi tamakan koin 500”
“Ohhhh, jadi ndak bisa dikaluakan?”
“Iyo Pak. Lah dikaruak sampai muntah, indak juo ka lua do. Ditontongan baitu juo, baa lai ko yo Pak?”
“Ohhh, jadi harus bakaluaan juo?” sambuik Dokter ko maangguak-angguak.
“Tantu iyo Pak, pado manjadi panyakik beko”
“Hmmm, kalau bitu kito operasi” jawek Pak Dokter ko pasti tanpa baso basi.
“Ha???” mandangan operasi ko sirok Udin langsuang tadarah.
“Ndak ado jalan lain Pak?” tanyo Udin harok-harok cameh.
“Kalau ingin capek kaluanyo, yo harus baoperasi” jawek dokter ko santai.
Aduah, malang kito. Kalau memang harus dioperasi, alamaik ka kacau ampok mah pikia Udin.
“Bara kiro-kiro biayanyo Pak?” potong Mirna.
10 juta, cash”
“10 juta?” Mirna maulang jo suaro lambek. Pikirannyo langsuang bakacamuak. Nan ka dikaluakan 500, ongkosnyo 10 juta, ndak masuak do ko.
Samintaro Mirna masih mamacik kaniang bapikia, Udin langsuang maagiah kaputusan. Tabungan si Mirna kan ado dek wakden ko. Udin bapikia praktis.
“Aman tu Pak. Demi anak tacinto den ko. Pado taniayo inyo di balakang hari. Hajar Pak, urusan biaya gampang beko mah”
Mandanga ko Mirna langsuang mamotong.
“Eits, tunggu dulu yo! lamak se mambuek kaputusan. Wakden nan malayiakan, wakden nan paliang berhak maambiak kaputusan” potong Mirna jo muko merah.
“Aa pulo ko Min ha” sambuik Amir ndak satuju jo kecek Mirna sabanta ko.
“Pokoknyo kaputusan di tangan wakden...titik...” jawek Mirna tageh indak buliah dibantah.
Mandanga ko, Amir langsuang mamagang langan Udin sambia babisiak.
“Padia se lah, tanyo bana apo kandaknyo” bisiak Amir sayuik-sayuik sampai nan langsuang direspon Udin.
“Jadihlah, manuruik kau baa?”
“Indak ado carito operasi-operasi. Tabungan wakden juo nan kataniayo”
“Anak tu baa??” potong Udin capek.
“Padia se lah. Paliang bisuak pagi kalua mah” baleh Mirna ndak kalah capek.
“Baa pulo kau baranak ko? Indak cameh kau?” Amir sato pulo mandinginan amper paneh Mirna nan makin naiak.
“Apo lo ka dicamehan, wakden mudo baru” jawek Mirna santai
“Eeh, ka ma pulo larinyo tu?” sambuik Udin maingekan.
“Kok ndak amuah uda, den cari lah nan baru. Ndak Dok?” jawek Mirna sambia manggadangan matonyo ka Dokter nan dari tadi duduak elok jadi pandanga.
“Yap” jawek si Dokter capek sambia malengah bapura-pura mancatat resep.
“Ha???” Udin jo Amir sarantak tangango mandanga respon Dokter ko.
Mirna acuah mandakek, marabuik tas jinjiangnyo dari tangan Udin. Lalu, malanjuikan kicauannyo.

“Ngangak, amuah se urang suruah mamanciang puyu jo hiu”

No comments:

Post a Comment