Wednesday, April 25, 2012

(6) Salamaik Bro

Sajak babini, gaya hiduik Udin barubah 180 darajaik. Kok dulu suko kalua malam, kini alah jarang. Kok dulu suko duduak di kadai, kini pun lah bakurang. Kok dulu suko bakumpua-kumpua, kini lah bisa dikecekan indak samo sekali. Lai ka jadi urang juo konco Den ko mah, pikia si Amir, konco palangkin Udin nan paliang tuo.
Namun, samanjak si Mirna, bininyo hamil 4 bulan, Udin lah mulai pulo baliak ka caro lamo. Lah mulai duduak di lapau. Lah mulai acok bakoa kalua malam. Makin gadang paruik bininyo makin manjadi pulo parangainyo.
Mangingaik iko, Amir jo Iben mancubo manyalidik. Dari info nan didapek, indak ado nan jangga nan basobok, khususnyo tantangan bininyo si Mirna. Karano itu, sapakaiklah urang baduo ko nak langsuang mananyoi Udin.
Malam ko, kaduonyo maminteh Udin di simpang jalan arah tampek bamain koa.
“Hoi, Din!” hariak kaduonyo sarantak bak paduan suaro.
Udin nan bajalan langsuang taranti sarayo mamuta kapalo ka arah datang suaro.
E-eh, Amir mah. Ha? ado Iben bagai. Bilo tibo Ben? Ado acara apo ko?” tanyo Udin sambia malangkah mandakek.
Kapatang” baleh Iben sangajo bagulambek karano ndak tau caro mamulai carito.
“Kalau baitu, pado bamanuang di siko. Elok bakoa Wak ka kadai lah” ajak Udin langsuang sambia manjujuik tangan Iben.
Mancaliak iko, Amir langsuang bukak suaro.
“Tunggu dulu Din” potong Amir bausaho managah ajakan Udin cako. Tangan Amirpun langsuang mamagang bahu mambuek niaik Udin malangkah jadi tatahan.
“Ado apo Mir?” tanyo Udin mancaliak Amir lakek-lakek jo kaniang mangarinyik.
“Iko ha, Kami sangajo maambek Waang di siko, ado nan ka Kami kecek-an” lanjuik Amir apo adonyo. Namun, cukuik untuak mambuek darah Udin agak tasirok. Maklum, indak biasonyo si Amir ko batingkah    sarupo iko. Pado mambaku jadi uweh-uweh, ancaklah ditanyo jaleh-jaleh pikia Udin sakutiko. 
“Manga Wakden Mir?” tanyo Udin jo suaro agak tagagik.
Mandanga nada suaro nan mulai manggaretek ko, Amir jadi ndak lamak hati.
“Usah cameh Din, ndak ado apo-apo do. Kami taragak maota jo Ang sajo nyo. Kok sambia duduak di batu gadang itu sajo, baa kiro-kiro?” umbuak Amir bausaho maminteh kiro-kiro Udin nan nanpak mulai lia.
Singkek carito, katigonyopun sarantak bajalan bairiangan manuju batu gadang. Baitu sampai, Amir langsuang duduak baselo. Baitu pulo jo Iben sarato Udin. Katigonyo kini duduak bahadok-hadokan mambantuak sagi tigo.
Salanjuiknyo, Udin nan penasaran langsuang bukak suaro.
“Ado apo ko Ben?” tanyonyo madok ka Iben.
Dek gamang maagiah jawek, Iben hanyo maangguakan kapalo  maagiah kode ka arah Amir. Amirpun sugiro babarito. 
Baiko Din ha. Samanjak Ang babini, gadang bana hati Den. Barubah Ang, lai pulo ka nan elok nampak di Den. Lah pandai manjago badan, jarang batanggang, indak huru-huru lai”
Amir badiam sajanak mancari kato nan tapek untuak malanjuikkan. Mancaliak itu, Iben langsuang manyambuang.
“Lalu, lah tigo bulan ko Si Amir sangajo mamparatian Waang Din. Ang lah acok baliak bahuru-huru, batanggang, main koa lah ampiang tiok malam pulo. Ndak ibo Ang maninggaan bini nan sadang hamil gadang di rumah surang?”
“Apo pulo ka diiboan” sambuik Udin asa ka manjawek se.
Mandanga jawek nanko, sanang-sanang rusuah urang baduo ko. Sanang karano mulai tau latak masalahnyo. Rusuah karano lun jaleh baa jalan caritonyo.
“Manga bini Ang tu?” tanyo si Amir.
“Indak manga-manga do” jawek Udin singkek.
“Ha? kok tadi takah urang berang ka inyo Ang manjawek” potong Iben capek.
“Wakden ndak berang ka inyo do, tapi ka kaluarganyo, karik-karabaik, sarato kawan-kawanyo”
“Manga tu?”
“Pokoknyo, samanjak si Mirna hamil 4 bulan ko, hampia tiok hari, keluarga, karabaik, kawannyo datang ka rumah”
“Manga urang-urang tu datang?”tanyo Amir manyalidik.
“Manga juo lai, kok ndak maagiah kato-kato salamaik ka si Mirna dek lah hamil”
“Ho-oh” Amir jo Iben sarantak manggumam.
“Wakden nyo cuek-an sajo. Sadangkan Wakden lah panek malayani urang-urang tu. Mambuekan minum, maagiah kue, jo lain-lainyo” lanjuik Udin barapi-api.
“Halah, tu biaso nyo mah Din. Wakden kan pernah juo manyawak Ang di awa si Mirna katahuan manganduang dulu mah. Tu tando Awak bamasyarakaik. Lagian, bini Ang kan manganduang, tantu iyo Waang nan malayani urang tu” sambuang Amir mancubo manjinak-i.
“Jadilah kok itu. Nan tabik suga den baiko ha. Tiok sabanta cipika-cipiki, tiok sabanta mausok-usok paruiknyo, tiok sabanta maagiah salamaik. Sadangkan Wakden takah ndak nyo pandang di urang-urang tu saketek alah juobaleh Udin jo emosi nan alun juo suruik.
“Dek itu makonyo Ang manggok?” baleh Amir sambia manahan galak.
“Tantu lah iyo. Amuah Waang, Waang nan bakarajo kareh, urang nan dapek salamaik” jawek Udin tataik jo kapalo paneh.
“Oh, baitugumam Amir jo Iben sambia bausaho manahan galak.
Sasudah diam sajanak, kaduonyo mandakek mambuek Udin kaheranan. Amir langsuang mamacik jo mausok-usok lutuik, Iben manapuak-napuak bahu.
“Salamaik yo bro!” 

Tibo-tibo Iben manapuak “barang” Udin. Kaduonyo langsuang cigin lari maninggaan Udin nan manalungkuik manahan sakik.

1 comment: