Wednesday, April 25, 2012

(37) Mundur bukan Pensiun

Sasudah baputa-puta mancari, akhianyo Amir basobok juo jo konconyo, Iben nan sadang mangopi lamak di kadai tek Siah. Amir langsuang duduak di sampiangnyo, mahambuihan angok nan sasak, mambukak topi, lalu mangipeh-ngipehannyo lagak urang kaangekan.
Mancaliak iko, Iben nan sadang mahadoki kopi langsuang mamuta aka untuak maakai kurenah nan indak bataratik ko.
“Cubo caliak lidah ang, Mir!” sapo Iben tibo-tibo.
“Manga tu?” tanyo Amir heran ndak mangarati mukasuik parintah Iben nan tibo-tibo ko.
“Lain nanpak bantuak ang dek den”.
Mandanga iko, darah Amir langsuang tasirok. Iben ko kan mantan dukun. Kini, inyo mangecek bantuak den lain. Ondeh, lai ndak ado apo-apo ko yo? Amir batanyo-tanyo surang dalam hati nan tibo-tibo sajo manjadi cameh. Sakutiko, indak pakai pikia-pikia lai, inyo langsuang manuruikan parintah Iben ko.
“Ha!”
Amir manjuluakan lidahnyo kalua dari muluik. Samintaro itu, Iben mandakek mamparatian bak cando angku dotor nan professional bana. Sasudah itu, Iben pun manyampaikan parintah salanjuiknyo.
“Tataik mode itu, cubo maangok lambek-lambek!” parintahnyo nan langsuang dituruikan Amir.
“Mantap. Nah, kini cubo marangkak, hahaha” lanjuik Udin bairiang galak manyambua.
“Dukun cimporong”
Umpek Amir bajadi-jadi baitu mandanga parintah sarato galak kurang aja ko. Sabalah tangannyo langsuang manyemba kuduak Iben dari balakang, sabalah lai singgah di katiak.
“Hahaha, ampun”
Iben langsuang mambana baitu tangan Amir singgah manggalitikinyo. Sabaik, kalamahan Iben ko memang di sinan, panggali Allahurabbi. Asa tagutiak Iben tagalitiak, asa tajujai Iben langsuang takulai.
Karano itu, Amir lanjuik maggalitiki sajadi-jadinyo. Tangannyo bapindah tiok sabanta, kadang manculiak pinggang, kadang manculiak lihia. Suaro Iben lah parau tadanga mambana-bana. Sabanta galak, sabanta minta ampun.
Sasudah maraso cukuik mancabuik baleh, Amirpun baranti. Kopi Iben nan talatak di ateh meja dinonohnyo habih-habih. Kaduonyo lalu taduduak kapanekan sambia galak-galak ketek.
Urang baduo ko memang aneh, apolai caro bakawannyo. Kalau lah baduo, apolai batigo jo Udin, ndak ado hari lai. Raso ka pacah kadai tek Siah ko dibueknyo. Namun, karano tek Siah tahu bana jo pareman-pareman ko. Inyo indak mampamasalahan saketek alah juo. Tek Siah justru cameh, kalau urang-urang ko tibo-tibo sajo barubah elok laku. 
Ben, ka Basko wak lah”, ajak Amir sambia mamuta duduak madok ka arah Iben.
“Manga ka sinan?.
“Mancaliak-caliak sajo, sakalian cuci mato” lanjuik Amir sambia mambarasiahan topinyo nan tadi tajatuah kutiko bagarah-garah.
Mandanga iko, Iben mahambuihan asok rokoknyo mambantuak bulek-bulek sarupo urang nan sadang manimang-nimang. Lalu, sambia marunduak mambuang abu rokoknyo ka ateh asbak, inyo manjawek.
“Kok indak ka balanjo, maleh den mah, Mir. Si Udin se ajak lah!.
Si Udin ndak di siko do. Inyo pai maaja ka Bukiktinggi. Ang payah bana mah, lai ka balanjo den kok” baleh Amir capek maminteh maleh konconyo ko.
“Tapi, kecek ang tadi ka mancaliak-caliak jo cuci mato sajo”.
“Iyo, lai ka balanjo. Mukasuik wakden, wak caliak dulu, kok ado nan naksir wak bali. Ciek lai Din, jam sagiko ko banyak mahasiswa UNP nan main ka sinan mah, kamek-kamek. Ndak taragak ang maadu untuang? Siapo tahu, ang bisa dapek umbuik mudo calon pegawai” galetek Amir panjang-leba barusaho mambujuak Iben nan mamang sadang marando tagang ko.
Namun, usah ka tabujuak, Iben malah manyambuik bujuak-rayu ko jo galak-galak cimeeh.
“Hehehe, ndak tahu ang do yo. Sajak bacarai ka patang, wakden lah mundur total dari dunia percintaan. Lah den urak selo den dari sagalo nan manyangkuik si rambuik panjangjawek Iben padek, manggelek sarupo pandeka aliran putiah nan bapantang guyah dek sagalo bujuak-rayu.
“Gaya ang lai” cimeeh Amir sangajo mamanciang Iben.
“Indak gaya-gayaan gai do tu, serius mah” sambuik Iben tageh mambuek Amir jadi kalang kabuik kahabisan aka.
Halah, baa lah ka aka ko. Awak ndak pernah pai balanjo surang do. Salamo ko bini sajo nan balanjo. Kok ndak pulo amuah Iben ko mangawani, yo lah kacau ampok ko mah. Gumam Amir dalam hati sambia mancaliak ka arah Iben nan malengah-lengah cangok sarupo urang nan memang indak basalero samo sakali ka carito Amir tadi.
Mancaliak panciangan nan indak manganai ko, Amir jadi agak galau. Dek lah bana-bana kahabisan aka, akianyo Amir mangaluakan jurus pamungkas
“Mambana den Ben ha, kawanan den ciek. Sampai hati ang mancaliak den bantuak urang ngango maoncong-oncong surang ka situ?” umbuak Amir maibo-ibo.
“Ee yayai, gadang sarawa. Balanjo surang se ndak ajan juo. Capeklah, tapi waang nan mambayia ongkos yo!” jawek Iben akhianyo tagak maluluihan pamintaan Amir.
“Aman tu, yes” respon Amir kagirangan.
Kaduonyo lalu naiak angkot pasa raya – labor nan memang lewat tapek di muko tampek nan dituju.
Baitu sampai, Amir langsuang manuju stunt tampek manjua pakaian. Iben nan memang hanyo baniaik mangawani, mangikuik sajo dari balakang sambia sakali-kali mancilok-cilok caliak, kok kabatulan ado cewek manih nan mawujuik.
Ben, Baju ko gagah ndak?” tanyo Amir mamintak pandapek tantang baju nan ditaksirnyo.
“Iyo” jawek Iben tadanga sayuik-sayuik sampai.
“Sayang saketek, indak bakrah ko ha” kaluah Amir sambia masih mamatuik-matuik baju nan lah disorongannyo ko.
“Iyo, ang kan lihia jerapah, ndak cocok do tu” baleh Iben asa sajo.
Antah satuju antah indak jo pakatan Iben sabanta ko. Amir lalu mancubo manyorongan baju nan lainnyo
“Kalau nan iko baa Ben, lai cocok kiro-kiro?” lanjuiknyo batanyo. 
“Cocok lahnyo” jawek Iben spontan tanpa mancaliak.
“Asa ka malantuang se, caliak lah dulu” 
“Iyo kecek den” jawek Iben acuah.
“Apo nan iyo, wakden se ndak babaju lai do”
Mandanga kecek Amir nan tarakhir ko, Iben langsuang takajuik.
“Hehehehe, sori” keceknyo sambia marapekan duo talapak tangan di muko dado.
Penasaran jo kalakuan Iben nan aneh ko, Amir pun langsuang manyalidik.
“Aa nan ang caliak? Serius bana nanpaknyo?” tanyo Amir sambia mamparatian sakuliliang.
“Caliak dek ang cewek bajilbab putiah tu ha, lenggoknyo euy” Jawek Iben sambia manjujuik tangan Amir.
“Oh, rusak, ndak ksatria, manjilek ludah surang. Tapi lah mengundurkan diri dari dunia percintaan” umpek Amir bajadi-jadi mangaluakan isi paruiknyo. Talunjuaknyopun bapantang tingga, sato pulo mandorong kaniang Iben.

“Kecek wakden kan mundur, bukan pensiun. Mundur satangah untuak maju salangkah. Filosofi silek tuo tu mah, hahaha”.

No comments:

Post a Comment