Monday, April 23, 2012

(9) Parasaian Anjiang Kurok (Manggawuik Manawa Sakik)

Samanjak kahamilan Mirna masuak 9 bulan, mintuo Udin jo Dunsanak-Dunsanak kayonyo siliah baganti datang bakunjuang jo lalok di rumah. Akibaiknyo, Udin jadi maraso tasisiah, hampia tiok hari kalua rumah. Pai pagi pulang malam. Pendeknyo, pulang pas urang lah masuak kamar sajo. Maukua kasua jo pakalang, mamiciangan mato ka paraduan.
Salamo mahilang, Amirlah nan jadi tumpuan adu alias panadah. Manadah sakalian curhat, langkok jo umpek nan indak tasaluakan. Takah sanjo ko, sasudah pueh curhat malapehan sasak di dado saputa kasenjangan social nan tajadi antaro awak jo mintuo, Udin mangalai di palanta muko.
Kutiko asik-asik mangalai, mandakeklah saikua anjiang kurok. Duduak di dakek paga, lalu mulai bagitar-gitar. Sabana ndak bataratik, pikia Udin sakutiko. Karano itu, sambia marunduak maambiak tengkelek, Udin mulai mandakek lambek-lambek sarato mambidik bak tukang buru mambidik mangso.
Baitu maraso lah mandapek posisi nan pas, tengkelek ko langsuang malayang hinggok di kaniang anjiang nan sadang bagitar. SI anjiang langsuang tabang hambua balari mangengkeang-ngengkeang. Kengkeang anjiang nan maibo-ibo ko disambuik Udin jo galak takekeh-kekeh, bana-bana indak baparikabinatangan.
Mandanga suaro anjiang mangengkeang nan sahuik-sahuikan jo galak Udin, kalualah Amir si tuan rumah.
“Apo tadi tu?” tanyo Amir pas tibo di lua.
“Anjiang tu ha” jawek Udin sambia manunjuak anjiang kurok tadi nan lari manengkak-nengkak.
“Manga anjiang tu?”
“Den ampok” jawek Udin santai.
Lapeh bana sakik hatinyo sudah maampok anjiang tu nanpaknyo.
“Baa kok ang ampok?” tanyo Amir jo kaniang mangaruik patando indak sanang.
“Anjiang tu ndak tau di untuang. Lah Den padiakan duduak di suduik paga tu. Nyo bae pulo bagitar mangirok-ngirok kurok” baleh Udin manjalehan kalakuan anjiang nan manuruiknyo sangaik indak baetika.
“Waang yo indak saketek alah juo...” baleh Amir tagantuang sarupo urang manahan kaluah sambia geleang-geleang kapalo.
“Baa tu?” tanyo Udin heran.
“Kan lai nanpak keadaannyo dek Ang kan?”
“Lai. Sudah lah kurok, di muko urang pulo bagawuik. Kan ndak tahu diri do tu” jawek Udin apo adonyo ndak mangarti jo mukasuik tanyo Amir.
“Itu kan manuruik Waang” potong Amir capek.
“Tu manuruik sia pulo lai? Kok ndak tanyo lah anjiang tu ka sinan” jawek Udin ndak kalah capek.
Kawan apo pulo iko, anjiang kurok nan diampok, mode urang nan ka malulua awak pulo lagaknyo, pikia Udin jo parasaan mangka.
Mancium gujalo sumbang nan mambayang di muko karuah Udin ko. Amir akhirnyo baniaik untuak manjaniahan.
“Jadihlah Din, kalau Den kecekan nan sabananyo ka Waang tantangan anjiang tu, jan marabo pulo Waang ka Wakden ndak!” lanjuik Amir maatok-i kato-katonyo sabalun mulai bacarito.
“Apo-apo pulo ko?” baleh Udin sambia mamasang muko agak masam.
“Lai amuah Ang ndak?” sangik Amir.
“Jadihlah. Apo nan ka Ang kecekan? curhat anjiang kurok tu ka Ang?” jawek Udin sambia galak mancimeeh. 
Amir hanyo mauruik dado mahadoki tingkah konconyo ko. Urang kabanyakan kafein atau kurang jatah dari bini memang coitu, pikia Amir. Lalu, baitu galak Udin salasai, inyopun malanjuikan caritonyo. 
          “Waang lah tigo hari ko ka siko taruih kan?” Amir mamulai tanyo, maacuahkan galak cimeeh Udin.
“Iyo”
“Manga Ang ka siko?”
“Tapi lah Den caritoan kadaan wakden ka Waang mah” jawek Udin sok diplomatis.
“Jadihlah, intinyo Waang ka siko sakadar manawa sasak di dado, dek maraso tasisiah babawua jo mintuo kan?” lanjuik Amir mancubo manyimpuakan.
“Iyo” jawek Udin singkek, tapek, padek.
“Manga ka siko?”
“Dek Waang lah kawan Den satu-satunyo” lanjuik Udin maraso di ateh angin.
Mandanga iko, Amir langsuang senyum-senyum ketek. Senyum nan manganduang banyak arati. Dek curiga, Udinpun langsuang batanyo.
“Manga Ang senyum-senyum takah tu?”
          “Tau Ang ndak, kurok tu panyakik nan sabana manyeso. Dek ndak tatahan, makonyo nyo gawuik. Nak tatawa juo sakik ko walau sabanta” jawek Amir sangajo baputa-puta.
“Tasarahlah eh, nan Den tanyo, manga Ang senyum-senyum takah itu ka Wakden?” potong udin maulang tanyo di ateh.
“Kalau dipikia-pikia, apo pulo beda motif curhat Ang jo gawuik anjiang kurok tu? samo-samo untuak manawa sakik mah” lanjuik Amir manjawek sambia mamasang muko sungguah-sungguah.
Mandanga iko, Udin jadi agak tatagun. Nanpaknyo raso kaparibinantangannyo mulai tausik. Iyo juo ko, sapanangguangan ruponyo anjiang ko jo Wakden, pikianyo sambia mamacik kaniang. Manusia, gampang bana mancaliak kurok nan lain, tapi susah manyadari kurok surang.
Mancaliak Udin nan sadang bakacamuak jo anjiang kurok, Amir marunduak maambiak tarompanyo.
“Bia tambah kurok” hariak Amir sambia maampok Udin jo tarompa, lalu balari masuak rumah sambia galak takekeh-kekeh.

“Hahaha”

No comments:

Post a Comment