Wednesday, April 25, 2012

(30) Pangana Sapanjang Rambuik (bakaruik-karuik)

Iben ko adolah aib bagi dunia laki-laki. Sabaik, sabagai laki-laki, Iben ko yo lah sabana-bana talalu. Talalu elok, talalu saba, talalu lamah, tarutamo kapado padusi. Ndak elok kanai rayu, ndak elok mancaliak padusi manyambok. Asalah baradu kalorok ko jo padusi nan panyambok, Iben langsuang takulai. Asa basobok jo nan parayu, saku-saku Iben langsuang tirih. Ndak elok dicukia, asa tacukia, maloroh sajo takah mancukia bareh dalam karuang, jor, mancoro barang ko.
Ikolah ciek dari sifaik-sifaik Iben nan acok mambuek suga konco-konconyo. Tarutamo Amir jo Udin, konco palangkinnyo nan acok jadi objek transit, alias palangkok parasaian. Sarupo nan tajadi patang-patang ko, Udin jo Amir tapaso jadi panadah, manadah Iben nan sadang parang badar jo bininyo.
Kajadian parang badar ko, sacaro ndak sangajo mangingaikkan Udin ka maso lalu. Maso di mano inyo jo Amir alah baparingaik tantangan padusi nan kini jadi bini Iben ko. Kutiko itu, Udin sapakaik jo Amir ka manatar Iben, karano baru sajo dapek info baraso Iben bapole jo si Labiah, cewek alang-alang nan cukuik tanamo di sakolahnyo.
“Ben, gagah bana ang kini yo” sapo Amir mamulai carito jo babaso-basi kutiko itu.
“Iyo, caliak lah, rambuik se lah mode macang dicucuik tu, ha” salo Udin sato pulo mambumbui.
“Tantu lah iyo, wakden ko kan katurunan nabi Yusuf, hehehe”.
Galak Iben langsuang badarai mandanga ambok kaduo konconyo ko.
Mandanga galak nan badarai ko, Amir jadi maraso mandapek angin. Babaka iko, inyo sugiro mamasuakan galeh.
“Ka kama ang tu, Ben?”
“Wakden ado janjian jo si Labiah sasudah Magarik, hehehe” jawek Iben jo rono muko malu-malu cangok.
Mandanga wakatu janjian ko, Udin nan manyimak langsuang manjujuik tangan Amir. Karano jam masih manunjuakan pukua ampek, Udinpun langsuang maju batanyo sambia mangarinyikan kaniang patando heran.
“Pukua ampek baru ha, kok capek bana kalua?”
“Ha, iko masalahnyo, panji-panji den gak pudua ha. Niaik ko ka mamintak pituah ka angku Amir, Dokter Cinto kito, hehehe”.
“Ohhh, mantun. Jadi, kalau di rumah si nyong-nyong abih kaco binaso mah yo. Samintaro raso tataik takah itu juo, co langau hijau di cirik kudo, hahahaha” galak Udin manyambua, tapi langsuang dipotong Iben.
“Ang haniang Din, den permak beko” hariak Iben kutiko itu bagaya purak-purak marabo sambia manunjuak Udin jo tangan kida.
Tibo-tibo, sarantak bak paduan, pareman ko langsuang bakuai galak batigo-tigo.
Baitu suaro galak mulai bakurang, Amirpun sugiro bukak suaro jo tambo cinto mamanuhi kandak Iben di muko. Badalia tambo cinto pulo, Amir mulai basurah panjang-leba. Nasihaik mudo-mudi ko judulnyo.
“Jadi, Ben, karano manuruik tambo cinto ko dikecek-an baraso pangana padusi ko tagantuang pado panjang rambuiknyo. Mako, carilah nan barambuik panjang antaro bahu hinggo pinggang”
“Baa kok bitu, Mir?” tanyo Iben sungguah-sungguah.
“Sabaik, kok pendek rambuiknyo, pendek pulo pangananyo. Tantu alamaik ka bungkuak pungguang dek baban” jawek Amir mangamukokan alasan.
“Ho-ohh. Kok lai panjang rambuiknyo?”
“Ancak. Tapi, ndak buliah malabihi pinggang”
“Alasannyo?”
“Kalau rambuik lah manjelo malabihi pinggang, duo se nan ka tajadi. Partamo, kok jelonyo ka muko, tantu mangabek paho katiko malangkah. Kaduo, kok jelonyo ka balakang, tantu lah sibuk mangipeh ikua se karajonyo. Buruaknyo ka waang juo, langkah ang jadi tatagun-tagun, muluik ang jadi tagagik-gagik, co ayam tamakan kajai. Urang takabek ndak batali, waang takabek dek salemo kasudahannyo” urai Amir panjang sok filosofis. Namun, cukuik untuak marusak pangana Iben.
“Ondeh, bitu pulo yo?” sambuik Iben jo pikiran nan mulai bakacamuak.
“Lalu, jalan ka luanyo, dipangaan rambuik nan talampau panjang ko Mir?” tanyo Iben balanjuik jo kaniang nan sato mangaruik.
Namun, alun sampai Amir manjawek, tibo-tibo Udin lah dulu manyalo mamotong tagak.
“Disanggua Ben”.
“Bantuak rang gaek lah jadinyo, kutar” umpek Iben sambia manggatok-gatokan gigi bausaho manahan diri.
Mancaliak iko, Amir nan sabananyo alamaik tanyo Iben di muko, sugiro bukak suaro mangumbalikan paratian Iben.
“Jadi, solusinyo Ben, kanakkan jilbab modis”.
“Jilbab modis? Nan maa tu?” sambuik Iben capek.
Nanpaknyo tamakan bana dek Iben nasihaik Amir ko sahinggo inyo sugiro batanyo, indak saba manunggu sabanta.
“Tagantuang motif, Ben. Kalau motifnyo agamo, jilbab ko tantu camin taruih urangnyo. Nan utamo barasiah, sabagai camin dari hati jo pikiran nan barasiah.  Kalau motifnyo untuak manyuruak-an nan buruak-buruak takah isu rambuik tadi. Mako, jilbab tu musti banyak rendonyo, batu akiak jan sampai tingga di brosnyo”
“Ba-tu a-kiak?”
Bak paduan suaro, Udin jo Iben sarantak bakato jo rono muko tacangang-cangang.
“Batu nan biaso tapasang di cincin atau di lukuah tu mukasuik den ha. Nan paliang rancak batu dalimo, tasarah kok dalimo siam, ataupun dalimo lainnyo. Kok ndak ado, rubi jo virus jadi juo. Kok ndak ado juo, lumuik jo limau manih ndak apo-apo. Kok indak juo, bungo sarai jo tapak jalak pun sah-sah sajo”
“Kok ndak ado juo, badar basi jo mantiko karambia pun buliah juo” potong Udin sambia mamonyongan bibia mancimeeh.
Amir nan sadang barapi-api bacarito mandapek cimeeh, mode urang manggaleh batu nan tabatu. Langsuang mahelo angok, tasuruik jatuah takulai.
Mancaliak kondisi nan indak sihaik ko, Iben nan dari tadi sungguah-sungguah manyimak langsuang maminteh.
“Lanjuik se lah Mir. Udin ko ado jatahnyo beko mah, mantiko kaniang dari wakden” bela Iben taradok Amir sambia maacuangan tinjunyo.
Mandanga belanyo ka dicabuik-an, samangaik Amirpun langsuang bangkik. Tapi, lupo sampai di ma ujuang carito tadi.
“Halah, sampai di ma tadi ko ha?”
“Kalau mamakai jilbab modis, jan sampai tingga batu akiak”
Iben nan dari tadi bana-bana manyimak langsuang mambantu maagiah tahu.
“Jadi, manga kok paralu bana batu akiak ko? Sabaik, jilbab modis  ko hanyo bisa manutuik botak, karitiang, jo rambuik nan pendek atau nan talampau panjang. Tapi, indak bisa mahilangan baun”
“Mukasuiknyo?” potong Udin batanyo dalam rangko maambiak muko.
Maso pulo urang bacarito sero awak indak ka sato. Siapo tau, dek sato, Iben lupo jo sumpah  mantiko kaniangnyo di muko.
“Kalau isi jilbab tu kumuah, tantu nan kalua baitu pulo. Nah, di siko khasiaik batu dalimo ko bamain, mailangan sagalo baun. Walau pikiran co aka cino, kalakuan co baruak nak mambako, pakatan co ringkiak kudo, angokpun babaun nago, kalau ado batu dalimo ko, didanga urang juo nyo” lanjuik Amir manarangan mambaco sagalo nan nyo dapek.
“Baa kok sahebaik itu bana batu dalimo tu, Mir?” tanyo Iben makin manjadi-jadi.
“Manuruik nan dipicayo dek pamakainyo, batu akiak ko adolah ciek dari babarapo jinih batu sarugo nan sampai ka ateh dunia ko” lanjuik Amir singkek tapi padek.
“Ba-tu sa-ru-go? baa pulo jalan datangnyo? Jaan-jaan batu nan tabuang, dek posisinyo di bawah buah kuldi dalam kasus Adam-Evas Affair dulu ndak?” sambuik Udin sok paten bak “Sutan Mudo” dari kalangan intelek.
Mandanga iko, Amir langsuang takajuik. Berangnyo di muko langsuang luluah bak karatau hanyuik ka hulu.
“Ha? tenggih pulo pangajian angku Udin ko mah”.
“Jaan salah, Mir, ndak tau ang kalau namo wakden ko sabananyo Norodom Sihanok, Udin ko panggilan se mah. Kalau di dunia politik, wakden ko disabuik urang jo Nazaruddin, dunsanaknyo Nurdin Halid, hehehe”
“Kalau di siko?” sambuang Iben capek manyambuik galitik Udin ko.
“Kalau nan di siko, multiguna kecek rang kini. Bananyo parewa, kadang Kiai rental bisa juga, hahaha” jawek Udin baIndonesia raya nan langsuang disambuik kaduonyo jo galak bakuai-kuai.
Sasudah sajanak bagalak-galak, Amirpun babaliak manjapuik kaji nan tatingga.
“Jadi, samo jo sintuak-santuang Udin tentangan skandal buah kuldi nan antah kama-kama painyo tadi. Nan carito tantangan batu akiak ko pun baitu. Antah baa jalan datangnyo hinggo sampai ka ateh dunia ko, indak ado surahan nan masuak. Intinyo, picayo sajo, kalau indak, hilang khasiaiknyo” jaleh Amir manduduakan.
“Kok baitu, samo pulo jo Mak Erot mah ndak?” sambuik Iben akianyo sato pulo mangamukokan panarawangannyo.
“Hahaha, pangana waang lai” sarantak pareman nan baduo tagalak mandanga kasimpulan Iben nan labiah parah pulo.
“Baa ka indak, kan nan utamo kasiaiknyo, indak paralu jalan datangnyo do” sambuik Iben padek.
“Hahaha”
Hanyo galak nan kalua dari muluik Amir jo Udin. Namun, nan kini ko, galaknyo labiah lapeh. Karano pasannyo manganduang pengakuan ka pandapek Iben ko. Walau tadanga asa ka malantuang sajo, tapi cukuik masuak di aka kaduonyo.
Pueh bagalak-galak, Amirpun mulai malanjuikkan caritonyo nan tagantuang tadi.
“Jadi, dek disandikan ka dogma baraso batu ko batu sarugo. Makonyo, batu ko jadi pamenanlah dek urang-urang gadang samanjak zaman saisuak. Mulai dari urang gadang di bidang agamo, urang gadang di DPR jo pamarintahan, sampai ka artis-artis tanamo. Paliang indak, urang nan gadang manuruik parasaannyo, atau dek “karano eh karano”, mambuek urang tapaso mandangaan keceknyo” lanjuik Amir manjalehan.
“Dari ma ang tau sabanyak iko ko, Mir?” tanyo Udin mulai agak curiga.
“Ee yayai. Makonyo, nan ditonton dari kaba jo infotaimen di TV tu ndak urangnyo atau gosipnyo sajo do. Tapi, paratian juo niak-niin di sakitarnyo!” jawek Amir tajam co tokoh panilik dunia filem sajo.
“Ohh, jadi sato pulo infotaimen mah yo, hehehe” sambuik Udin jo galak sakadarnyo.
“Iyo” jawek Amir padek.
Mandanga iko, Iben nan sadang manakua sambia mamacik kaniang bukak suaro.
“Hehehe. Jadi, jilbab modis batu dalimo ko samo pulo jo tali aka baha palilik soroban Kiai-Kiai kini mah, ndak? Ndak masalah baru pandai mangaji. Asa lah lakek saroban aka baha ko, awak lah kiai langsuang. Lah raso jadi Kakek segala tahu tibo di wiro Sablengnyo mah, hahaha”.
“Tapek bana” sambuik Amir tando satuju.
Sasudah galak, Iben tadiam mamikiakan surah Amir ko. Baa ka baa, Amir ko senior dalam dunia cinto, tantu inyo labiah arih. Apolai, katonyo badalia pulo, badalia tambo cinto.
“Alah Din, jan dipikian bana, cari se nan karitiang, panjang indak pendek pun tido! hahaha” cimeeh Udin manggalakan Iben nan tamanuang mamikia-an pituah Amir di muko.
“Amai ang, malamahan urang se, bantu baa nyo”
“Waang baitu pulo Din. Kawan bacimeehan juo, cubo lah agiah saran gak saketek!” sambuang Amir mambela pasiennyo.
“Maaf yo. Kok di wakden, dari carito tadi tu, hanyo saketek nan masuaknyo. Itulah tantangan nan panjang rambuik tadi” galetek Udin mamulai nan di inyo.
“Baa kok bitu?”
“Soalnyo, itu salah satu tipe nan den suko-i, hahaha” lanjuik Udin sambia galak takekeh-kekeh.
Pueh galak, Udinpun malanjuikan cilotehnyo.
“Kok dek wakden, cewek ko nan paralu rancaknyo. Nan lain-lain soal kamudian. Nan utamo badacak salero mancaliaknyo”.
“Kok playboy cek kuku baruak memang coitu” sambuik Iben mambalehan cimeeh Udin tadi.
“Danga dulu Ben. Wakden badalia pulo ko. Padusi ko, qurrata a’yun kecek guru mangaji den. Aratinyo pamenan mato. Nah, kalau buruak atau ndak sasuai jo salero, di ma pulo sayang ka disangkuikan dek ang” lanjuik Udin nanpak makin basumangaik.
Mandanga iko, Amir nan samulo cuma mandanga, tapanciang nak sato pulo baciloteh.
“Eeh, ko sero ko” sambuik Amir capek.
“Sakadar mananggapi pituah tambo cinto Amir tadi. Jikok bana pangana padusi tu sapanjang rambuiknyo, paham wakden mah, manga polisi jo tentara, laki-laki padusi, rambuiknyo musti singkek” lanjuik Udin mararah ndak tantu arah.
“Halah, kama lo painyo tu?” sanggah Iben maingaikan supayo Udin kusuak.
“Sst, padiaan se lah, Ben” salo Amir manahan Iben.
Maraso dapek dukuangan, Ibenpun langsuang malanjuik-an.
“Kalau panjang rambuik urang-urang tu, tantu tasangkuik-sangkuik laju rantai komando ko. Ujuang-ujuangnyo, tantu alamaik ka lapuak korop ko co basi tuo. Soalnyo, anggota-anggota ko lah sibuk se mahabehan rambuik pado mahabehan sanjato”
“Ohhh” gumam Amir mandangaan caro tilik Udin ko sambia maanguak-angguak balam.
Mancaliak Amir nan hanyo maangguak-angguak, Iben tibo-tibo jadi rusuah, ndak saba manunggu arah carito Udin ko. Karano itu, inyo langsuang bukak suaro.
“Capek lah ka intinyo ko ha, jam bajanji den lah dakek ko”.
Sasudah mancaliak sakileh ka asa suaro, Udipun malanjuikan.
“Nah, baliak ka carito samulo, supayo nak jan kanai jo isu rambuik ko, turuikan sajolah nasehaik Amir tadi, cari nan pakai jilbab, titik” tutuik Udin asa ka malantuang sajo mambuek nan mandanga jadi marabo.
“Ee yayai yo, lah sapanjang tali baruak ang mangecek. Ujuangnyo baliak juo ka si Amir. Cimporong yo” sunguik Iben nampak bana indak pueh.
“Tando itu batua Ben. Urang sportif takah wakden ko ndak bisa manyimpang dari nan batua”
“Cimporong” umpek Iben balanjuik taruih. Bahkan, nan kini ko diiriangi jo caliak buruak.
Mangana caro caliak ko, Udinpun jadi ndak lamak surang.
“Baiko Ben, baa kok den satuju jo nan bajilbab bak kecek Amir tadi. Paliang indak, kok ndak dapek nan bajilbab motif agamo, dapek juo nan bamotif batu dalimo ko. Kok ndak dapek pamenan mato ala sarugo, kito libas sajo pamenan mato ala narako. Sabaik, nan namonyo pamenan mato, condongnyo ka nan rancak, tiang dek kito mancaliak-caliak-an, hehehe”
Jo galak ketek, Iben manutuik pituahnyo sacaro padek.
“Oh, kok bitu kan padek tu. Nanpak juo siso-siso hebaik ang saketek” sambuik Iben mulai nanpak pueh.
Akhianyo, tamakan juo kasimpulan Udin ko dek inyo. Lalu, sasudah haniang sajanak, Ibenpun manambahkan.
“Dari katarangan kalian baduo nan batele-tele tadi, raso-raso tabukak aura kelelakian wakden. Akhianyo, tahu juo den baa caro maadok-i padusi nan pangananyo sapanjang rambuik ko”
Iben bakato surang sambia maangguak-angguak balam. Saroman bana jo urang nan baru mandapek pangalaman spritual nan indak biaso.
Baitulah dulu, duri-duri dalam curito cinto tantangan Iben jo bininyo nan masih angek di pangana Udin. Tibo-tibo, tadanga suaro padusi dari balakang.
“Da, langau lah baranang-ranang dalam kopi tu ha!”
Tagagau, tangan Udin langsuang manjangkau galeh kopi nan masih panuah talatak di ateh meja tapek di mukonyo. Dalam galeh nanpak 4 ikua langau tarapuang-apuang co batu-batu joran. Sasudah mancaliak sakileh ka balakang, Udin manggawuik-gawuik kapalonyo nan indak gata.
“Cimporong Iben ko mah, jo mangopi-mangopi den ndak dipadiaannyo tanang”. rutuak Udin tasimpan dalam paruik. 

1 comment: