Iben
ko adolah aib bagi dunia laki-laki. Sabaik, sabagai laki-laki, Iben ko yo lah
sabana-bana talalu. Talalu elok, talalu saba, talalu lamah, tarutamo kapado
padusi. Ndak elok kanai rayu, ndak elok mancaliak padusi manyambok. Asalah
baradu kalorok ko jo padusi nan panyambok, Iben langsuang takulai. Asa basobok
jo nan parayu,
saku-saku Iben langsuang tirih. Ndak elok dicukia, asa tacukia, maloroh sajo
takah mancukia bareh dalam karuang, jor, mancoro barang ko.
Ikolah
ciek dari sifaik-sifaik Iben nan acok mambuek suga konco-konconyo. Tarutamo
Amir jo Udin, konco palangkinnyo nan acok jadi objek transit, alias palangkok
parasaian. Sarupo nan tajadi patang-patang ko, Udin jo Amir tapaso jadi panadah,
manadah Iben nan sadang parang badar jo bininyo.
Kajadian
parang badar ko, sacaro ndak sangajo mangingaikkan Udin ka maso lalu. Maso di
mano inyo jo Amir alah baparingaik tantangan padusi nan kini jadi bini Iben ko.
Kutiko itu, Udin sapakaik jo Amir ka manatar Iben, karano baru sajo dapek info
baraso Iben bapole jo si Labiah, cewek alang-alang nan cukuik tanamo di
sakolahnyo.
“Ben,
gagah bana ang kini yo” sapo Amir mamulai carito jo babaso-basi kutiko itu.
“Iyo,
caliak lah, rambuik se lah mode macang dicucuik tu, ha” salo Udin sato pulo
mambumbui.
“Tantu
lah iyo, wakden ko kan katurunan nabi Yusuf, hehehe”.
Galak
Iben langsuang badarai mandanga ambok kaduo konconyo ko.
Mandanga
galak nan badarai ko, Amir jadi maraso mandapek angin. Babaka iko, inyo sugiro
mamasuakan galeh.
“Ka
kama ang tu, Ben?”
“Wakden
ado janjian jo si Labiah sasudah Magarik, hehehe” jawek Iben jo rono muko malu-malu
cangok.
Mandanga
wakatu janjian ko, Udin nan manyimak langsuang manjujuik tangan Amir. Karano
jam masih manunjuakan pukua ampek, Udinpun langsuang maju batanyo sambia
mangarinyikan kaniang patando heran.
“Pukua
ampek baru ha, kok capek bana kalua?”
“Ha,
iko masalahnyo, panji-panji den gak pudua ha. Niaik ko ka mamintak pituah ka angku Amir,
Dokter Cinto kito, hehehe”.
“Ohhh,
mantun. Jadi, kalau di rumah si nyong-nyong abih kaco binaso mah yo. Samintaro
raso tataik takah itu juo, co langau hijau di cirik kudo, hahahaha” galak Udin
manyambua, tapi langsuang dipotong Iben.
“Ang
haniang Din, den permak beko” hariak
Iben kutiko itu bagaya purak-purak marabo sambia manunjuak Udin jo tangan kida.
Tibo-tibo,
sarantak bak paduan, pareman ko langsuang bakuai galak batigo-tigo.
Baitu
suaro galak mulai bakurang, Amirpun sugiro bukak suaro jo tambo cinto mamanuhi kandak Iben di
muko. Badalia tambo cinto pulo, Amir mulai basurah panjang-leba. Nasihaik mudo-mudi
ko judulnyo.
“Jadi,
Ben, karano manuruik tambo cinto ko dikecek-an baraso pangana padusi ko tagantuang
pado panjang rambuiknyo. Mako, carilah nan barambuik panjang antaro bahu hinggo
pinggang”
“Baa
kok bitu, Mir?” tanyo Iben sungguah-sungguah.
“Sabaik,
kok pendek rambuiknyo, pendek pulo pangananyo. Tantu alamaik ka bungkuak
pungguang dek baban” jawek Amir mangamukokan alasan.
“Ho-ohh.
Kok lai panjang rambuiknyo?”
“Ancak.
Tapi, ndak buliah malabihi pinggang”
“Alasannyo?”
“Kalau
rambuik lah manjelo malabihi pinggang, duo se nan ka tajadi. Partamo, kok
jelonyo ka muko, tantu mangabek paho katiko malangkah. Kaduo, kok jelonyo ka
balakang, tantu lah sibuk mangipeh ikua se karajonyo. Buruaknyo ka waang juo,
langkah ang jadi tatagun-tagun, muluik ang jadi tagagik-gagik, co ayam tamakan
kajai. Urang takabek ndak batali, waang takabek dek salemo kasudahannyo” urai Amir
panjang sok filosofis. Namun, cukuik untuak marusak pangana Iben.
“Ondeh,
bitu pulo yo?” sambuik Iben jo pikiran nan mulai bakacamuak.
“Lalu, jalan ka luanyo, dipangaan rambuik nan talampau panjang ko Mir?” tanyo Iben balanjuik
jo kaniang nan sato mangaruik.
Namun,
alun sampai Amir manjawek, tibo-tibo Udin lah dulu manyalo mamotong tagak.
“Disanggua
Ben”.
“Bantuak
rang gaek lah jadinyo, kutar” umpek Iben sambia manggatok-gatokan gigi bausaho manahan diri.
Mancaliak
iko, Amir nan sabananyo alamaik tanyo Iben di muko, sugiro bukak suaro
mangumbalikan paratian Iben.
“Jadi,
solusinyo Ben, kanakkan jilbab modis”.
“Jilbab
modis? Nan maa tu?” sambuik Iben capek.
Nanpaknyo
tamakan bana dek Iben nasihaik Amir ko sahinggo inyo sugiro batanyo, indak saba
manunggu sabanta.
“Tagantuang
motif, Ben. Kalau motifnyo agamo, jilbab ko tantu camin taruih urangnyo. Nan
utamo barasiah, sabagai camin dari hati jo pikiran nan barasiah. Kalau motifnyo untuak manyuruak-an nan
buruak-buruak takah isu rambuik tadi. Mako, jilbab tu musti banyak rendonyo,
batu akiak jan sampai tingga di brosnyo”
“Ba-tu
a-kiak?”
Bak
paduan suaro, Udin jo Iben sarantak bakato jo rono muko tacangang-cangang.
“Batu
nan biaso tapasang di cincin atau di lukuah tu mukasuik den ha. Nan paliang
rancak batu dalimo, tasarah kok dalimo siam, ataupun dalimo lainnyo. Kok ndak
ado, rubi jo virus jadi juo. Kok ndak ado juo, lumuik jo limau manih ndak
apo-apo. Kok indak juo, bungo sarai jo tapak jalak pun sah-sah sajo”
“Kok
ndak ado juo, badar basi jo mantiko karambia pun buliah juo” potong Udin
sambia mamonyongan bibia mancimeeh.
Amir
nan sadang barapi-api bacarito mandapek cimeeh, mode urang manggaleh batu nan
tabatu. Langsuang mahelo angok, tasuruik jatuah takulai.
Mancaliak
kondisi nan indak sihaik ko, Iben nan dari tadi sungguah-sungguah manyimak
langsuang maminteh.
“Lanjuik
se lah Mir. Udin ko ado jatahnyo beko mah, mantiko kaniang dari wakden” bela
Iben taradok Amir sambia maacuangan tinjunyo.
Mandanga
belanyo ka dicabuik-an, samangaik Amirpun langsuang bangkik. Tapi, lupo sampai
di ma ujuang carito tadi.
“Halah,
sampai di ma tadi ko ha?”
“Kalau
mamakai jilbab modis, jan sampai tingga batu akiak”
Iben
nan dari tadi bana-bana manyimak langsuang mambantu maagiah tahu.
“Jadi,
manga kok paralu bana batu akiak ko? Sabaik, jilbab modis ko hanyo bisa manutuik botak, karitiang, jo
rambuik nan pendek atau nan talampau panjang. Tapi, indak bisa mahilangan baun”
“Mukasuiknyo?”
potong Udin batanyo dalam rangko maambiak muko.
Maso
pulo urang bacarito sero awak indak ka sato. Siapo tau, dek sato, Iben lupo jo
sumpah mantiko kaniangnyo di muko.
“Kalau
isi jilbab tu kumuah, tantu nan kalua baitu pulo. Nah, di siko khasiaik batu
dalimo ko bamain, mailangan sagalo baun. Walau pikiran co aka cino, kalakuan co
baruak nak mambako, pakatan co ringkiak kudo, angokpun babaun nago, kalau ado
batu dalimo ko, didanga urang juo nyo” lanjuik Amir manarangan mambaco sagalo
nan nyo dapek.
“Baa
kok sahebaik itu bana batu dalimo tu, Mir?” tanyo Iben makin manjadi-jadi.
“Manuruik
nan dipicayo dek pamakainyo, batu akiak ko adolah ciek dari babarapo jinih batu
sarugo nan sampai ka ateh dunia ko” lanjuik Amir singkek tapi padek.
“Ba-tu
sa-ru-go? baa pulo jalan datangnyo? Jaan-jaan batu nan tabuang, dek posisinyo
di bawah buah kuldi dalam kasus Adam-Evas Affair dulu ndak?” sambuik Udin sok
paten bak “Sutan Mudo” dari kalangan intelek.
Mandanga
iko, Amir langsuang takajuik. Berangnyo di muko langsuang luluah bak karatau
hanyuik ka hulu.
“Ha?
tenggih pulo pangajian angku Udin ko mah”.
“Jaan
salah, Mir, ndak tau ang kalau namo wakden ko sabananyo Norodom Sihanok, Udin
ko panggilan se mah. Kalau di dunia politik, wakden ko disabuik urang jo Nazaruddin, dunsanaknyo Nurdin Halid, hehehe”
“Kalau
di siko?” sambuang Iben capek manyambuik galitik Udin ko.
“Kalau
nan di siko, multiguna kecek rang kini. Bananyo parewa, kadang Kiai rental bisa juga, hahaha”
jawek Udin baIndonesia raya nan langsuang disambuik kaduonyo jo galak
bakuai-kuai.
Sasudah
sajanak bagalak-galak, Amirpun babaliak manjapuik kaji nan tatingga.
“Jadi,
samo jo sintuak-santuang Udin tentangan skandal buah kuldi nan antah kama-kama
painyo tadi. Nan carito tantangan batu akiak ko pun baitu. Antah baa jalan datangnyo
hinggo sampai ka ateh dunia ko, indak ado surahan nan masuak. Intinyo, picayo
sajo, kalau indak, hilang khasiaiknyo” jaleh Amir manduduakan.
“Kok
baitu, samo pulo jo Mak Erot mah ndak?” sambuik Iben akianyo sato pulo
mangamukokan panarawangannyo.
“Hahaha,
pangana waang lai” sarantak pareman nan baduo tagalak mandanga kasimpulan Iben
nan labiah parah pulo.
“Baa
ka indak, kan nan utamo kasiaiknyo, indak paralu jalan datangnyo do” sambuik Iben
padek.
“Hahaha”
Hanyo
galak nan kalua dari muluik Amir jo Udin. Namun, nan kini ko, galaknyo labiah
lapeh. Karano pasannyo manganduang pengakuan ka pandapek Iben ko. Walau tadanga
asa ka malantuang sajo, tapi cukuik masuak di aka kaduonyo.
Pueh
bagalak-galak, Amirpun mulai malanjuikkan caritonyo nan tagantuang tadi.
“Jadi,
dek disandikan ka dogma baraso batu ko batu sarugo. Makonyo, batu ko jadi
pamenanlah dek urang-urang gadang samanjak zaman saisuak. Mulai dari urang
gadang di bidang agamo, urang gadang di DPR jo pamarintahan, sampai ka
artis-artis tanamo. Paliang indak, urang nan gadang manuruik parasaannyo, atau dek
“karano eh karano”, mambuek urang tapaso mandangaan keceknyo” lanjuik Amir
manjalehan.
“Dari
ma ang tau sabanyak iko ko, Mir?” tanyo Udin mulai agak curiga.
“Ee
yayai. Makonyo, nan ditonton dari kaba jo infotaimen di TV tu ndak urangnyo
atau gosipnyo sajo do. Tapi, paratian juo niak-niin di sakitarnyo!”
jawek Amir tajam co tokoh panilik dunia filem sajo.
“Ohh,
jadi sato pulo infotaimen mah yo, hehehe” sambuik Udin jo galak sakadarnyo.
“Iyo”
jawek Amir padek.
Mandanga
iko, Iben nan sadang manakua sambia mamacik kaniang bukak suaro.
“Hehehe.
Jadi, jilbab modis batu dalimo ko samo pulo jo tali aka baha palilik soroban
Kiai-Kiai kini mah, ndak? Ndak masalah baru pandai mangaji. Asa lah lakek
saroban aka baha ko, awak lah kiai langsuang. Lah raso jadi Kakek segala tahu
tibo di wiro Sablengnyo mah, hahaha”.
“Tapek
bana” sambuik Amir tando satuju.
Sasudah
galak, Iben tadiam mamikiakan surah Amir ko. Baa ka baa, Amir ko senior dalam
dunia cinto, tantu inyo labiah arih. Apolai, katonyo badalia pulo,
badalia tambo cinto.
“Alah
Din, jan dipikian bana, cari se nan karitiang, panjang indak pendek pun tido!
hahaha” cimeeh Udin manggalakan Iben nan tamanuang mamikia-an pituah Amir di
muko.
“Amai
ang, malamahan urang se, bantu baa nyo”
“Waang
baitu pulo Din. Kawan bacimeehan juo, cubo lah agiah saran gak saketek!”
sambuang Amir mambela pasiennyo.
“Maaf
yo. Kok di wakden, dari carito tadi tu, hanyo saketek nan masuaknyo. Itulah
tantangan nan panjang rambuik tadi” galetek Udin mamulai nan di inyo.
“Baa
kok bitu?”
“Soalnyo,
itu salah satu tipe nan den suko-i, hahaha” lanjuik Udin sambia galak
takekeh-kekeh.
Pueh
galak, Udinpun malanjuikan cilotehnyo.
“Kok
dek wakden, cewek ko nan paralu rancaknyo. Nan lain-lain soal kamudian. Nan utamo
badacak salero mancaliaknyo”.
“Kok
playboy cek kuku baruak memang coitu” sambuik Iben mambalehan cimeeh Udin tadi.
“Danga
dulu Ben. Wakden badalia pulo ko. Padusi ko, qurrata a’yun kecek guru mangaji den. Aratinyo pamenan mato. Nah,
kalau buruak atau ndak sasuai jo salero, di ma pulo sayang ka disangkuikan dek
ang” lanjuik Udin nanpak makin basumangaik.
Mandanga
iko, Amir nan samulo cuma mandanga, tapanciang nak sato pulo baciloteh.
“Eeh,
ko sero ko” sambuik Amir capek.
“Sakadar
mananggapi pituah tambo cinto Amir tadi. Jikok bana pangana padusi tu sapanjang
rambuiknyo, paham wakden mah, manga polisi jo tentara, laki-laki padusi,
rambuiknyo musti singkek” lanjuik Udin mararah ndak tantu arah.
“Halah,
kama lo painyo tu?” sanggah Iben maingaikan supayo Udin kusuak.
“Sst,
padiaan se lah, Ben” salo Amir manahan Iben.
Maraso
dapek dukuangan, Ibenpun langsuang malanjuik-an.
“Kalau
panjang rambuik urang-urang tu, tantu tasangkuik-sangkuik laju rantai komando
ko. Ujuang-ujuangnyo, tantu alamaik ka lapuak korop ko co basi tuo. Soalnyo,
anggota-anggota ko lah sibuk se mahabehan rambuik pado mahabehan sanjato”
“Ohhh”
gumam Amir mandangaan caro tilik Udin ko sambia maanguak-angguak balam.
Mancaliak
Amir nan hanyo maangguak-angguak, Iben tibo-tibo jadi rusuah, ndak saba manunggu
arah carito Udin ko. Karano itu, inyo langsuang bukak suaro.
“Capek
lah ka intinyo ko ha, jam bajanji den lah dakek ko”.
Sasudah
mancaliak sakileh ka asa suaro, Udipun malanjuikan.
“Nah,
baliak ka carito samulo, supayo nak jan kanai jo isu rambuik ko, turuikan sajolah
nasehaik Amir tadi, cari nan pakai jilbab, titik” tutuik Udin asa ka malantuang
sajo mambuek nan mandanga jadi marabo.
“Ee
yayai yo, lah sapanjang tali baruak ang mangecek. Ujuangnyo baliak juo ka si Amir.
Cimporong yo” sunguik Iben nampak bana indak pueh.
“Tando
itu batua Ben. Urang sportif takah wakden ko ndak bisa manyimpang dari nan
batua”
“Cimporong”
umpek Iben balanjuik taruih. Bahkan, nan kini ko diiriangi jo caliak buruak.
Mangana
caro caliak ko, Udinpun jadi ndak lamak surang.
“Baiko
Ben, baa kok den satuju jo nan bajilbab bak kecek Amir tadi. Paliang indak, kok
ndak dapek nan bajilbab motif agamo, dapek juo nan bamotif batu dalimo ko. Kok
ndak dapek pamenan mato ala sarugo, kito libas sajo pamenan mato ala narako.
Sabaik, nan namonyo pamenan mato, condongnyo ka nan rancak, tiang dek kito
mancaliak-caliak-an, hehehe”
Jo
galak ketek, Iben manutuik pituahnyo sacaro padek.
“Oh,
kok bitu kan padek tu. Nanpak juo siso-siso hebaik ang saketek” sambuik Iben
mulai nanpak pueh.
Akhianyo,
tamakan juo kasimpulan Udin ko dek inyo. Lalu, sasudah haniang sajanak, Ibenpun
manambahkan.
“Dari
katarangan kalian baduo nan batele-tele tadi, raso-raso tabukak aura kelelakian
wakden. Akhianyo, tahu juo den baa caro maadok-i padusi nan pangananyo
sapanjang rambuik ko”
Iben
bakato surang sambia maangguak-angguak balam. Saroman bana jo urang nan baru
mandapek pangalaman spritual nan indak biaso.
Baitulah
dulu, duri-duri dalam curito cinto tantangan Iben jo bininyo nan masih angek di
pangana Udin. Tibo-tibo, tadanga suaro padusi dari balakang.
“Da,
langau lah baranang-ranang dalam kopi tu ha!”
Tagagau,
tangan Udin langsuang manjangkau galeh kopi nan masih panuah talatak di ateh
meja tapek di mukonyo. Dalam galeh nanpak 4 ikua langau tarapuang-apuang co
batu-batu joran. Sasudah mancaliak sakileh ka balakang, Udin manggawuik-gawuik
kapalonyo nan indak gata.
“Cimporong
Iben ko mah, jo mangopi-mangopi den ndak dipadiaannyo tanang”. rutuak Udin
tasimpan dalam paruik.
mantiko karambia tu masi ado ndak?
ReplyDelete